Bira & Sengkang

Zo leuk om jullie reacties te lezen! Het heeft eventjes geduurd ivm slechte wifi connectie maar hier is de volgende blog!

Na de lange rit met de driver kwam ik eind van de middag aan bij Cosmos Bungalows in Bira. Die dag heb ik niet zoveel meer gedaan behalve wat gegeten (groenten chop suey met gember en ’s avonds nasi goreng), gebabbeld met de staff en in de hangmat op de veranda van m’n bungalow liggen genieten van het uitzicht en alle geluidjes.

De tweede dag werd ik al om 5.30 uur wakker door het geluid van de zee, de vogels en de insecten. Na het ontbijt besloot ik om naar de enige pinautomaat in het dorpje te wandelen, het was ongeveer 20 minuten wandelen werd er gezegd. Na tien minuten wandelen stopte er een jongen op een scooter en vroeg waar ik naartoe ging. M’n eerste reactie was: ‘moet ik betalen?’. Hij lachtte en zei dat hij graag toeristen spreekt en helpt en zei dat hij zelf als receptionist werkt op Flores tijdens het hoogseizoen. Het was fijn om met een local praten die goed Engels spreekt. Na een hobbelige scooterrit kwamen we aan bij de pinautomaat waar twee politie agenten stonden omdat het werd bijgevuld. De politie agenten vroegen om of ze samen een foto met me mochten maken. Achteraf gezien had ik ook een foto moeten maken met hen haha.

Terug bij Cosmos was het personeel gras aan het ‘maaien’, bij gebrek aan een grasmaaier gebruikten ze een schaar om het gras korter te knippen, zo kan het natuurlijk ook :).

Donderdag was ik rond zes uur wakker en besloot ik een ochtendwandeling te maken over het strand, heerlijk! Na het ontbijt van een omelet met brood (ondanks dat ik het brood hier niet zo lekker vind ging het er aardig in na een aantal dagen zonder brood) besloot ik nog even te luieren in de hangmat tot het tien uur was. Een half uur na de afgesproken (Indonesische tijd haha) kwam de boot aanvaren voor de snorkeltrip, ik ging samen met een andere toerist om kosten te besparen.

Waar ik vroeger thuis m’n hand niet in het aquarium durfde te doen ivm de vissen vind ik snorkelen wel heel leuk, alsof je in een hele andere wereld ben. Heb allerlei koraal en vissen gezien, alleen geen idee hoe ze heten… van turquoise, rood, groen tot paars. Het was tof dat ik een school van honderden kleine groene visjes van ongeveer 5 a 10 cm tegenkwam en voor ik het wist zwom ik ertussenin. Na een paar uur snorkelen ging ik terug naar Cosmos waar ik een enorm lekker kippensoep heb gegeten. 

Bij Cosmos waren er twee kleine kittens, die daar enkele weken terug voor het hek neergezet waren, waarschijnlijk door locals. Ook was er een huishond, die door de eigenaar langs de kant van de weg is gevonden als pup. Na de hond een keer geaaid te hebben kwam de hond me regelmatig even op zoeken bij m’n bungalow, op het terras en op het strand liep ie soms een stukje met me mee.

De volgende dag wilde ik richting Rantepeo gaan, waar het toraja volk woont. De eigenaar van Cosmos vertelde dat het ‘t snelst (en ook wat duurder) was om met een chauffeur te gaan. In m’n eentje veel te duur dus ik bedankte. Even later kwam hij terug en vertelde hij dat er vanuit een naastgelegen hotel twee meisjes van mijn leeftijd ook die kant op wilden gaan en het niet erg vonden om met z’n drieën te gaan. In de middag kwam de chauffeur langs zodat we konden onderhandelen over de prijs. Het werd een flink wat duurdere rit dan met de bus oid dus ik twijfelde nog en zei er nog even over na te denken. In de loop van de avond werd ik misselijk en kreeg ik last van m’n buik dus besloot ik vroeg naar bed te gaan en toch met de chauffeur mee te gaan de volgende dag. Het was best een lange nacht, als je niet lekker bent heb je het gevoel dat je erg ver van huis en alleen bent, but I survived it!

Gelukkig voelde ik me de dag er na al een stuk beter en na het ontbijt vertrokken we rond acht uur richting Sengkang, om de twaalf uur durende rit naar toraja op te breken. De chauffeur, Arianna, sprak redelijk engels en maakte tussendoor wat stops; o.a. bij de haven in Bira waar ze traditionele boten bouwen die tussen de eilanden in het land zullen gaan varen en een plantage waar ze palmsugar maken. 

In Sengkang aangekomen, na een rit van ruim zes uur gingen we eerst opzoek naar een kamer. We besloten een drie persoonskamert te nemen, na wat onderhandelen en een beetje brutaal zijn kregen we een familie suite die normaal zo’n 70 euro kost voor 30 euro, dus 10 euro p.p. :) Na een paar dagen te hebben gedoucht met koud water (wat hier niet heel erg is) was het fijn om m’n haar even goed te kunnen wassen. Daarna besloten we om een twee uur durende boottocht te doen naar lake tempe.

Op het meer bezochten we een drijvend hutje waar we pisang goreng en thee kregen en een kijkje binnen mochten nemen. Zittend op de bamboostokken aan de buitenkant van het hutje bekeken we een deel van de zonsondergang, daarna stapten we terug het bootje in om de rest van de zonsondergang te bekijken. Het was zo mooi om de zon onder te zien gaan terwijl de lokale bevolking aan het vissen was, met op de achtergrond de bergen het geluid van de insecten en vogels. Een beeld wat ik niet zal vergeten is een jongetje van zo’n tien jaar oud, helemaal wit van het in zepen, zat gehurkt op een steigertje en reageerde zo blij en verrast toen we er langs voeren. Die gezichtsuitdrukking was zo puur en mooi om te zien. 

In de avond zijn we nog wat gaan eten en toen we wilden afrekenen volgde er een foto sessie met de lokale bevolking, er kwamen er steeds meer bij dus na zo’n tien minuten waren we er wel klaar meteen gingen we terug naar het hotel om de volgende ochtend om zes uur richting tana toraja te gaan.